ΙΟΥΔΙΘ
Иудифь
 13 
 1 
‛Ως
Когда
δὲ
же
ὀψία
вечер
ἐγένετο,
сделался,
ἐσπούδασαν
поспешили
οἱ
 
δοῦλοι
рабы
αὐτοῦ
его
ἀναλύειν.
возвратиться.
καὶ
И
Βαγώας
Вагой
συνέκλεισεν
запер
τὴν
 
σκηνὴν
шатёр
ἔξωθεν
извне
καὶ
и
ἀπέκλεισεν
отпустил
τοὺς
 
παρεστῶτας
предстоящих
ἐκ
от
προσώπου
лица́
τοῦ
 
κυρίου
господина
αὐτοῦ,
его,
καὶ
и
ἀπώ̣χοντο
[они] ушли
εἰς
на
τὰς
 
κοίτας
постели
αὐτῶν·
их;
ἦσαν
были
γὰρ
ведь
πάντες
все
κεκοπωμένοι
уставшие
διὰ
из-за
τὸ
 
ἐπὶ
сверх
πλεῖον
более
γεγονέναι
случиться
τὸν
 
πότον.
питью.
 2 
ὑπελείφθη
Осталась
δὲ
же
Ιουδιθ
Иудифь
μόνη
одна
ἐν
в
τῇ
 
σκηνῇ,
шатре,
καὶ
и
Ολοφέρνης
Олофэрн
προπεπτωκὼς
павший
ἐπὶ
на
τὴν
 
κλίνην
ложе
αὐτοῦ·
его;
ἦν
был
γὰρ
ведь
περικεχυμένος
переполняло
αὐτω̣
его
 
οἶνος.
вино.
 3 
καὶ
И
εἶπεν
сказала
Ιουδιθ
Иудифь
τῇ
 
δούλη̣
рабе
αὐτῆς
её
στῆναι
стоять
ἔξω
вне
τοῦ
 
κοιτῶνος
спальни
αὐτῆς
её
καὶ
и
ἐπιτηρεῖν
оберегать
τὴν
 
ἔξοδον
исход
αὐτῆς
её
καθάπερ
как
καθ’
каждый
ἡμέραν,
день,
ἐξελεύσεσθαι
выйти
γὰρ
ведь
ἔφη
сказала
ἐπὶ
на
τὴν
 
προσευχὴν
молитву
αὐτῆς·
её;
καὶ
и
τω̣
 
Βαγώᾳ
Вагою
ἐλάλησεν
сказала
κατὰ
согласно
τὰ
 
ρήματα
слов
ταῦτα.
этих.
 4 
καὶ
И
ἀπήλθοσαν
ушли
πάντες
все
ἐκ
от
προσώπου,
лица́,
καὶ
и
οὐδεὶς
никто
κατελείφθη
остался
ἐν
в
τω̣
 
κοιτῶνι
спальне
ἀπὸ
от
μικροῦ
малого
έως
до
μεγάλου·
большого;
καὶ
и
στᾶσα
ставшая
Ιουδιθ
Иудифь
παρὰ
у
τὴν
 
κλίνην
ложа
αὐτοῦ
его
εἶπεν
сказала
ἐν
в
τῇ
 
καρδίᾳ
сердце
αὐτῆς
её:
Κύριε
Господь
 
θεὸς
Бог
πάσης
всякой
δυνάμεως,
силы,
ἐπίβλεψον
посмотри
ἐν
в
τῇ
 
ὥρᾳ
час
ταύτη̣
этот
ἐπὶ
на
τὰ
 
ἔργα
дела́
τῶν
 
χειρῶν
рук
μου
моих
εἰς
на
ὕψωμα
высоту
Ιερουσαλημ·
Иерусалима;
 5 
ὅτι
потому что
νῦν
теперь
καιρὸς
время
ἀντιλαβέσθαι
утвердить
τῆς
 
κληρονομίας
наследство
σου
Твоё
καὶ
и
ποιῆσαι
сделать
τὸ
 
ἐπιτήδευμά
дело
μου
моё
εἰς
во
θραῦσμα
вред
ἐχθρῶν,
врагов,
οἳ
которые
ἐπανέστησαν
восстали
ἡμῖν.
[на] нас.
 6 
καὶ
И
προσελθοῦσα
подошедшая
τω̣
к
κανόνι
столбику
τῆς
 
κλίνης,
ложа,
ὃς
который
ἦν
был
πρὸς
у
κεφαλῆς
головы́
Ολοφέρνου,
Олофэрна,
καθεῖλεν
она сняла
τὸν
 
ἀκινάκην
меч
αὐτοῦ
его
ἀπ’
с
αὐτοῦ
него
 7 
καὶ
и
ἐγγίσασα
приблизившись
τῆς
 
κλίνης
ложа
ἐδράξατο
взяла
τῆς
 
κόμης
волосы
τῆς
 
κεφαλῆς
головы́
αὐτοῦ
его
καὶ
и
εἶπεν
сказала:
Κραταίωσόν
Укрепи
με,
меня,
κύριε
Господь
 
θεὸς
Бог
Ισραηλ,
Израиля,
ἐν
в
τῇ
 
ἡμέρᾳ
день
ταύτη̣.
этот.
 8 
καὶ
И
ἐπάταξεν
ударила
εἰς
в
τὸν
 
τράχηλον
шею
αὐτοῦ
его
δὶς
дважды
ἐν
в
τῇ
 
ἰσχύι
силе
αὐτῆς
её
καὶ
и
ἀφεῖλεν
отняла
τὴν
 
κεφαλὴν
голову
αὐτοῦ
его
ἀπ’
от
αὐτοῦ.
него.
 9 
καὶ
И
ἀπεκύλισε
отвалила
τὸ
 
σῶμα
тело
αὐτοῦ
его
ἀπὸ
с
τῆς
 
στρωμνῆς
постели
καὶ
и
ἀφεῖλε
сняла
τὸ
 
κωνώπιον
завесу
ἀπὸ
со
τῶν
 
στύλων·
столпов;
καὶ
и
μετ’
после
ὀλίγον
немного
ἐξῆλθεν
вышла
καὶ
и
παρέδωκεν
передала
τῇ
 
άβρᾳ
служанке
αὐτῆς
её
τὴν
 
κεφαλὴν
голову
Ολοφέρνου,
Олофэрна,
 10 
καὶ
и
ἐνέβαλεν
положила
αὐτὴν
её
εἰς
в
τὴν
 
πήραν
сумку
τῶν
[от]
βρωμάτων
пищи
αὐτῆς.
её.
καὶ
И
ἐξῆλθον
вышли
αἱ
 
δύο
две
άμα
одновременно
κατὰ
по
τὸν
 
ἐθισμὸν
обыкновению
αὐτῶν
их
ἐπὶ
на
τὴν
 
προσευχήν·
молитву;
καὶ
и
διελθοῦσαι
перешли
τὴν
 
παρεμβολὴν
лагерь
ἐκύκλωσαν
обогнули
τὴν
 
φάραγγα
ущелье
ἐκείνην
то
καὶ
и
προσανέβησαν
взошли [на]
τὸ
 
ὄρος
гору
Βαιτυλουα
Вэтилуи
καὶ
и
ἤλθοσαν
пришли
πρὸς
к
τὰς
 
πύλας
воротам
αὐτῆς.
её.
 11 
Καὶ
И
εἶπεν
сказала
Ιουδιθ
Иудифь
μακρόθεν
издали
τοῖς
 
φυλάσσουσιν
сторожащим
ἐπὶ
у
τῶν
 
πυλῶν
воро́т:
’Ανοίξατε
Откройте,
ἀνοίξατε
откройте
δὴ
поэтому
τὴν
 
πύλην·
воро́та;
μεθ’
с
ἡμῶν
нами
 
θεὸς
Бог
 
θεὸς
Бог
ἡμῶν
наш
ποιῆσαι
[чтобы] сделать
ἔτι
ещё
ἰσχὺν
могущество
ἐν
в
Ισραηλ
Израиле
καὶ
и
κράτος
сила
κατὰ
против
τῶν
 
ἐχθρῶν,
врагов,
καθὰ
как
καὶ
и
σήμερον
сегодня
ἐποίησεν.
Он сделал.
 12 
καὶ
И
ἐγένετο
сделалось
ὡς
когда
ἤκουσαν
услышали
οἱ
 
άνδρες
мужчины
τῆς
 
πόλεως
го́рода
αὐτῆς
её
τὴν
 
φωνὴν
голос
αὐτῆς,
её,
ἐσπούδασαν
поспешили
τοῦ
 
καταβῆναι
сойти
ἐπὶ
к
τὴν
 
πύλην
воротам
τῆς
 
πόλεως
го́рода
αὐτῶν
их
καὶ
и
συνεκάλεσαν
созвали
τοὺς
 
πρεσβυτέρους
старейшин
τῆς
 
πόλεως.
го́рода.
 13 
καὶ
И
συνέδραμον
сбежались
πάντες
все
ἀπὸ
от
μικροῦ
малого
έως
до
μεγάλου
большого
αὐτῶν,
их,
ὅτι
потому что
παράδοξον
необыкновенно
ἦν
было
αὐτοῖς
им
τὸ
 
ἐλθεῖν
прийти
αὐτήν,
ей,
καὶ
и
ἤνοιξαν
открыли
τὴν
 
πύλην
воро́та
καὶ
и
ὑπεδέξαντο
приняли
αὐτὰς
их
καὶ
и
άψαντες
зажёгшие
πῦρ
огонь
εἰς
для
φαῦσιν
освещения
περιεκύκλωσαν
окружили
αὐτάς.
их.
 14 
Она
δὲ
же
εἶπεν
сказала
πρὸς
к
αὐτοὺς
ним
φωνῇ
голосом
μεγάλη̣
громким:
Αἰνεῖτε
Хвали́те
τὸν
 
θεόν,
Бога,
αἰνεῖτε·
хвали́те;
αἰνεῖτε
хвали́те
τὸν
 
θεόν,
Бога,
ὃς
Который
οὐκ
не
ἀπέστησεν
отклонил
τὸ
 
ἔλεος
милость
αὐτοῦ
его
ἀπὸ
от
τοῦ
 
οἴκου
до́ма
Ισραηλ,
Израиля,
ἀλλ’
но
ἔθραυσε
разбил
τοὺς
 
ἐχθροὺς
врагов
ἡμῶν
наших
διὰ
через
χειρός
руку
μου
мою́
ἐν
в
τῇ
 
νυκτὶ
ночь
ταύτη̣.
эту.
 15 
καὶ
И
προελοῦσα
вынувши
τὴν
 
κεφαλὴν
голову
ἐκ
из
τῆς
 
πήρας
сумки
ἔδειξεν
показала
καὶ
и
εἶπεν
сказала
αὐτοῖς
им:
’Ιδοὺ
Вот
 
κεφαλὴ
голова
Ολοφέρνου
Олофэрна
ἀρχιστρατήγου
воеводы
δυνάμεως
во́йска
Ασσουρ,
Ассура,
καὶ
и
ἰδοὺ
вот
τὸ
 
κωνώπιον,
завеса,
ἐν
в
ω̣
которой
κατέκειτο
лежал
ἐν
в
ταῖς
 
μέθαις
пьянствах
αὐτοῦ·
его;
καὶ
и
ἐπάταξεν
поразил
αὐτὸν
его
 
κύριος
Господь
ἐν
в
χειρὶ
руке
θηλείας·
женщины;
 16 
καὶ
И
ζῇ
жив
κύριος,
Господь,
ὃς
Который
διεφύλαξέν
сохранил
με
меня
ἐν
в
τῇ
 
ὁδω̣
пути
μου,
моём,
η̣
[в] который
ἐπορεύθην,
вышла,
ὅτι
потому что
ἠπάτησεν
обманула
αὐτὸν
его
τὸ
 
πρόσωπόν
лицо
μου
моё
εἰς
в
ἀπώλειαν
погубление
αὐτοῦ,
его,
καὶ
и
οὐκ
не
ἐποίησεν
сделался
αμάρτημα
грех
μετ’
со
ἐμοῦ
мной
εἰς
в
μίασμα
мерзость
καὶ
и
αἰσχύνην.
стыд.
 17 
καὶ
И
ἐξέστη
изумился
πᾶς
весь
 
λαὸς
народ
σφόδρα
очень
καὶ
и
κύψαντες
наклонившиеся
προσεκύνησαν
поклонились
τω̣
 
θεω̣
Богу
καὶ
и
εἶπαν
сказали
ὁμοθυμαδόν
единодушно:
Εὐλογητὸς
Благословен
εἶ,
Ты есть,
 
θεὸς
Бог
ἡμῶν
наш
 
ἐξουδενώσας
уничтоживший
ἐν
в
τῇ
 
ἡμέρᾳ
день
τῇ
 
σήμερον
сегодняшний
τοὺς
 
ἐχθροὺς
врагов
τοῦ
 
λαοῦ
народа
σου.
Твоего.
 18 
καὶ
И
εἶπεν
сказал
αὐτῇ
ей
Οζιας
Озия:
Εὐλογητὴ
Благословенна
σύ,
ты,
θύγατερ,
дочь,
τω̣
 
θεω̣
Богом
τω̣
 
ὑψίστω̣
Высочайшим
παρὰ
сверх
πάσας
всех
τὰς
 
γυναῖκας
женщин
τὰς
 
ἐπὶ
на
τῆς
 
γῆς,
земле,
καὶ
и
εὐλογημένος
благословен
κύριος
Господь
 
θεός,
Бог,
ὃς
Который
ἔκτισεν
создал
τοὺς
 
οὐρανοὺς
небеса
καὶ
и
τὴν
 
γῆν,
землю,
ὃς
Который
κατεύθυνέν
направил
σε
тебя
εἰς
в
τραῦμα
рану
κεφαλῆς
головы́
άρχοντος
начальника
ἐχθρῶν
врагов
ἡμῶν·
наших;
 19 
ὅτι
потому что
οὐκ
не
ἀποστήσεται
отступит
 
ἐλπίς
надежда
σου
твоя
ἀπὸ
от
καρδίας
се́рдца
ἀνθρώπων
людей
μνημονευόντων
вспоминающих
ἰσχὺν
могущество
θεοῦ
Бога
έως
до
αἰῶνος·
ве́ка;
 20 
καὶ
И
ποιήσαι
пусть сотворит
σοι
тебе
αὐτὰ
это
 
θεὸς
Бог
εἰς
в
ὕψος
вознесённость
αἰώνιον
вечную
τοῦ
[чтобы]
ἐπισκέψασθαί
присмотреть
σε
тебя
ἐν
в
ἀγαθοῖς,
до́бром,
ἀνθ’
из-за
ὧν
которого
οὐκ
не
ἐφείσω
пожалела
τῆς
 
ψυχῆς
жизни
σου
твоей
διὰ
через
τὴν
 
ταπείνωσιν
ничтожность
τοῦ
 
γένους
рода
ἡμῶν,
нашего,
ἀλλ’
но
ἐπεξῆλθες
пришла на помощь
τω̣
 
πτώματι
падению
ἡμῶν
нашему
ἐπ’
 
εὐθεῖαν
прямо
πορευθεῖσα
пошедшая
ἐνώπιον
перед
τοῦ
 
θεοῦ
Богом
ἡμῶν.
нашим.
καὶ
И
εἶπαν
сказал
πᾶς
весь
 
λαός
народ:
Γένοιτο
Пусть осуществится,
γένοιτο.
пусть осуществится.


[12] Быт 34:20; Быт 34:24; Втор 22:24; [17] Исх 19:18;


Синод.перевод главы
Комментарии к главе
Комментарии к книге
Разночтения в главе
Переразбивка текста

Подстрочный перевод
www.bible.in.ua