| Словарное определение: |
|---|
γόνυ, γόνατος, ион. γούνατος, эп. тж. γουνός τό (эп. dat. тж. γουνί; pl.: nom. и acc. γόνατα, γούνατα и γοῦνα, gen. γονάτων, γουνάτων и γούνων, dat. γόνασι, γούνασι, γούνεσσι и γονάτεσσι)
1) колено (κάμηλος ἔχει τέσσερα γούνατα Her.; τὰ γόνατα κάμπτειν Hom., Arst.): ἑζόμενος ἐπὶ γοῦνα Hom. опустившись на колени; ὀλίγον γόνυ γουνὸς ἀμείβων Hom. медленно переставляя ноги; γούνατά τινος (ὑπο)λύειν, δαμνᾶν или βλάπτειν Hom. сбивать с ног кого-л; ὑπολύεταί μοι τὰ γόνατα Arph. у меня ноги подкашиваются; ’Ασία χθὼν ἐπὶ γόνυ κέκλιται Aesch. повержена на колени Асийская земля; ἐς γόνυ τὴν πόλιν βαλεῖν Her. сокрушить государство; ἐν γούνασι θεῶν κεῖται Hom. (это) в воле богов; как символ мольбы: γούνατά τινος ἱκάνειν и ἱκάνεσθαι, πρὸς γοῦνά τινος καθέζεσθαί (тж. λιτανεύειν, λίσσεσθαι или άψασθαί) τινα γούνων Hom., ἱκετεύειν πρὸς τῶν γονάτων Dem. припадать с мольбой к чьим-л. коленам; γούνων или γοῦνα λαβεῖν и ἑλεῖν, χεῖρας βαλεῖν ἀμφὶ или περὶ γούνασί τινος Hom., τῶν γουνάτων λαβέσθαι Her. или γόνυ τινὸς ἀμπίσχειν χερί Eur. с мольбой обнимать (чьи-л.) колени; γόνυ κνήμης ἔγγιον Arst. или ἀπωτέρω ἢ γόνυ κνάμα Theocr. погов. колено ближе голени (ср. «своя рубашка ближе к телу»);
2) бот. узел (τὸ ξύλον ρᾳϋον κατεάσσεται περὶ τὸ γόνυ Arst.);
3) бот. колено, междоузлие (καλάμου Her., Xen.). |
|