Словарное определение: |
---|
σημαίνω, дор. σαμαίνω (fut. σημανῶ эпион. σημανέω, aor. ἐσήμηνα эп. σήμηνα, дор. ἐσήμανα; pf. σεσήμαγκα; pass.: fut. σημανθήσομαι, aor. ἐσημάνθην, pf. σεσήμασμαι inf. σεσημάνθαι, part. pf. σεσημασμένος; adj. verb. σημαντός, σημαντέος) 1) обозначать, отмечать (τέρματα Hom.): σεμαίνεσθαι τοὺς εὐρωστοτάτους Polyb. отбирать себе самых крепких здоровьем; 2) показывать, указывать (τινά τινι Her.; φωνὴ σημαίνουσα ὅ τι χρὴ ποιεῖν Xen.); 3) обнаруживать, выявлять (τι περί τινος Plat.): τάλλα δ αὐτὸ σημανεῖ Eur. остальное само собою обнаружится; σημαίνω τὸ πολεμικόν Xen. давать сигнал к атаке; 4) подавать сигнал, сигнализировать (καπνω̣ Aesch.): φῶς σημαίνει τινί Aesch. подается световой сигнал кому-л.; ὡς ἐσήμηνε impers. Her. когда был подан сигнал; 5) давать знамение (τινὶ ἐν τοῖς ἱεροῖς Xen.): ἐπὶ τοῖς μέλλουσι γενήσεσθαι σημῆναι Thuc. служить предзнаменованием того, что предстоит; 6) обнаруживаться, следовать (ὡς σημαίνειν ἐκ τῶν εἰρημένων μοι δοκεῖ Plat.); 7) указывать, приказывать, предписывать, велеть (τινὶ ποιεῖν τι Her., Xen., Trag.): μὴ σημήναντός σου Plat. без твоего приказания; σημαίνω στρατοῦ Hom. командовать войском; σημαίνω ἐπὶ δμωῇσι γυναιξίν Hom. распоряжаться служанками; ὁ δὲ σημαίνων ἐπέτελλεν Hom. он давал руководящие указания; 8) сообщать, докладывать, объявлять (πάντα τινί Soph.): σημαίνω τινὶ τὰ καταλαβόντα Her. докладывать кому-л. о происшедшем; ὥσπερ ἐσήμηνα Her. как я упомянул (выше); 9) обозначать, значить (ταῦτα τὰ ὀνόματα σχεδόν τι ταὐτὸν σημαίνει Plat.): τὰ σημαίνοντα (sc. ὀνόματα) Plat. знаменательные слова; τὸ σημαινόμενον Arst. значение, смысл; 10) преимущ. med. запечатывать: γράψας καὶ σημηνάμενος Xen. написав и запечатав, т.е. в запечатанном письме; τά τε σεσημασμένα καὶ τὰ ἀσήμαντα Plat. как опечатанные, так и неопечатанные вещи; 11) med. заключать (на основании признаков), догадываться: τὰ μὲν σημαίνομαι, τὰ δ ἐκπέπληγμαι Soph. по одним признакам я догадываюсь, другими же я смущен. |
|